Lake of Tears gibi çok kasvetli ismi olan bir grup var. Yer yer, bazı bazı dinlerim. Forever autumn vb verirler gavur arabeskine kendilerini. Üzerler ağlatırlar insanları ne gereği varsa.
Ama geçen gün bir parçalarına denk geldim, aklım çıktı. Ne oluyoruz dedim (nooluyoruz lan dedim esasında tam olarak). Bunlar 1997 çıkışlı A Crimson Cosmos isimli albümlerine Lady Rosenred diye bir parça kondurmuşlar (13 sene olmuş ben daha yeni farkettim, eh öküzüme, eh sığırıma...). Vokalindeyse Jennie Tebler isimli, insan görünümlü siren var. 10 Kasım sireni değil. Mitoloji sireni, sesine kapılıp gemini kayalarda parçalanmaya sürüklediğin siren. Parça yumuşak mı yumuşak, neşeliymiş gibi ama bi yandan da the child is grown the dream is gone sinyalleri veriyor o FRP ortamının, perilerin ejderhaların içinde.
Bıkmadım ben dinliyorum bunu habire. Dinleyin bulursanız... Bak halâ dinliyorum...
Bak halâ dinliyorum...
Bak halâ dinliyorum...
İyice Oku
körfez savaşı soundtrack'i
körfez savaş'ını film izler gibi izlemiştik televizyon'da, bu yüzden soundtrack diyorum. siyah bir bağdat gecesinde, havai fişek gibi yeşil ışıklarla patlayan skut ve patriot füzelerini görürdük. bbc'nin haberini spontan olarak çeviren kadın tercümanın sesi var aklımda. bir de arada dağların arasından yükselen saddam hüseyin.
ama en çok bu müzik koyardı ama.
bir savaşı böyle film gibi yaşadık ama "adam ölürse film biter dediğimiz" biri olmadı. çok kişi öldü ama film devam etti. saddam bile öldü ama hala oynuyor film. İyice Oku