2005 yılı Danimarka yapımı bu filmi az evvel seyrettim. Pek bir garip oldum film bittiğinde, daha bitmeseydi lan keşke dedim için için. Entelektüel bir yapım da yok ki diyeyim "imge gönderme Tarkovski grotesk kaygı bağlam" vb. Adamları eve çağırıp çay yapasım akşam sofrasında rakı ikram edesim geldi, öyle benimsedim... Bazı şeylerin algımızla alakalı olduğunu anlatan, sanki akmayan damı kurcalama, bırak öyle kalsın der gibi bir hali vardı. Ben böyle özetledim kendimce.
Aşağıdaki diyalog filmden alıntıdır:
- Hintli bir futbolcuydu. 1957'de gokart yarışında iki bacağını birden kaybetti. Kazanın şokuyla bacaklarının kalan kısmına basarak eve koştu. Beyni bacakları olmadığı gerçeğini reddediyordu. İki ay boyunca idmana gitti. Futbol oynamaya devam etti.
- Bacakları yokken?
- Zaten takım kötüydü, beşinci ligde falandılar.
Hadi len sen de kimsin ki tavsiyede bulunuyorsun demeyin, seyredin. Aha meydan burası, beğenmeyen sonra gelsin buradan desin diyeceğini.
0 pipo:
Yorum Gönder